مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به نقش تاریخی تبریز و آذربایجان در دفاع از استقلال ایران و آگاهی سیاسی بالای مردم این دیار، گفت: این شعور سیاسی و اجتماعی در دوران مشروطیت در قالب شخصیت بی مانند ثقه الاسلام متجلی است.
دکتر محمدحسن رجبی دوانی افزود: با وجود اینکه ثقه الاسلام عالم معتبری بود اما حاضر نشد برای دور اول مجلس شورای ملی که از تبریز نفر اول انتخاب شده بود، وارد مجلس شود و شاید این موضوع جزو اشتباهات او بود که باعث ایجاد فاصله بین او و شیخ فضل الله نوری شد، چه بسا با حضور ثقه الاسلام در تهران ائتلاف قوی تری برای مشروطه مشروعه شکل می گرفت.
وی با اشاره به فضایل بی شمار علمی ثقه الاسلام، از او به عنوان عالم آگاه به زمان و تاریخ جهان و ایران یاد کرد که شگردهای استعماری را به خوبی می شناخت.
رجبی دوانی ادامه داد: از نظر این شهید روز عاشورا نبود اتحاد سیاسی سلاطین اسلامی در مقابل استعمارگران، استبداد سیاسی، اتکا به دولت های استعماری و تبلیغات مسیونرهای مذهبی علیه اسلام از علل ضعف و عقب ماندگی مسلمانان است.
وی با بیان اینکه ثقه الاسلام در حوزه های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نظریه های جامع داشت، یادآور شد: ایجاد امنیت، تقویت توان نظامی و دفاعی، ترویج و توسعه آموزش های همگانی، توسعه علوم و فنون و رونق تولید ملی به نظر او راهکاری مناسب برای توسعه جوامع اسلامی است.
رحبی دوانی به اشتراکات نظری ثقه الاسلام با شیخ فضل الله نوری اشاره و اضافه کرد: مشروطه شدن کشور، مخالفت با اقتباس قانون اساسی از خارج، اعتراض به ایجاد هرج و مرج و آشوب و بلوا ، غوغاسالاری و نیز منتقدین مجلس شورای ملی و جراید هتاک از جمله این نقاط اشتراک است.
وی وجوه افتراق بین ثقه السلام و شهید نوری را مورد تایید قرار داد و گفت: ثقه الاسلام همواره در جریان مبارزات خود ملاحظه کار در برابر تندورها بود که آیت الله نوری چنین عقیده ای نداشت و مخالف صبر و حوصله در مقابل این افراد بود که زمینه ساز و بسترساز استبداد بودند.
رجبی دوانی فرجام مشابه را سرنوشت مشترک ثقه الاسلام و شیخ فضل الله نوری دانست که هر دوی آنها هرگز زیر بار بیگانگان نرفته و آنرا ننگ بزرگ قلمداد کردند.